Twierdza
Przemyśl
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz portal może działać lepiej. Aby się dowiedzieć więcej o cookies, proszę kliknąć tutaj:Polityka cookies.
Aleksiej Ewert (Алексе́й Ермола́евич Э́верт; 4 marca1857 r. — 10 maja 1926 r.)
Edukacja wojskowa
W 1874 r. ukończył Pierwsze Moskiewskie Gimnazjum Wojenne.
W 1876 r. ukończył Aleksandrowską Wojenną Szkołę. Służbę podjął w wołyńskim pułku lejb-gwardii.
W latach 1877 – 78 walczy w wojnie rosyjsko–tureckiej
W 1882 r. ukończył Akademię Sztabu Generalnego. Służbę podjął przy sztabie Moskiewskiego Okręgu Wojennego.
Kariera wojskowa
26.03.1886 r. przeniesiony do warszawskiego Okręgu Wojennego. Tu pełni kolejne wyższe funkcje wojskowe.
W 1893 r. zostaje szefem sztabu 10 DP.
6.10.1899 r. zostaje dowódcą 130 pułku chersońskiego.
Potem kolejne funkcje w sztabach korpuśnych.
Podczas wojny japońsko-rosyjskiej szef sztabu Armii Mandżurskiej.
21.05.1908r. obejmuje komendę XIII Korpusu Armijnego.
W 1911 r. awansuje na generała piechoty.
W 1912 generał gubernator okręgu irkuckiego.
Wojna
Po niepowodzeniach gen. Salzy objął jego 4 Armię. Na jej czele wziął udział w bitwie galicyjskiej. Potem walczył w rejonie Warszawy.
20.08.1915 r. objął Front Zachodni. Z powodzeniem walczył pod Opatowem i Lublinem, przeciwstawiając się dalszym postępom sił Austro-węgierskim.
23.12.1915 r. mianowany generałem adiutantem.
W marcu 1916 r. uczestniczył w zakończonej dotkliwa klęską ofensywie nad jeziorem Narocz.
W lipcu 1916 r. dowodził operacją baranowicką, która miała odciążyć ofensywę Brusiłowa. Jego zachowawcze dowodzenie, brak wiary w możliwość odniesienia zwycięstwa nad wojskami niemieckimi przyniosły wojskom frontu jedynie straty, nie osiągając pokładanych nadziei.
22.03.1917 r. odszedł ze służby.
W 1918 r. aresztowany przez WCzeka, lecz nie został stracony.
Mieszkał w Smoleńsku, gdzie zmarł.