Twierdza
Przemyśl
Urodził się 01.02.1837 r. w Sfântu Gheorghe w Rumunii, zmarł 05.11.1929 r. w Wiedniu.
Jego kariera wojskowa przebiegała odmiennie aniżeli większości oficerów, gdyż awansował on na polu walki dzięki indywidualnym osiągnięciom.
Służbę wojskową rozpoczął w wieku 14 lat jako ochotnik w 37. Pułku Piechoty. W 1854 r. awansował na podporucznika i kontynuował służbę w 34. Pułku Piechoty. Wziął udział w walkach w 1859 r. i szybko awansował na porucznika, a następnie kapitana.
Skierowany został do szkoły wojskowej. Po jej ukończeniu otrzymał przydział już jako oficer sztabowy do sztabu V Korpusu, z którym walczył podczas kampanii 1866 r. Odznaczył się w bitwie pod Custozą, za co otrzymał Order Żelaznej Korony III klasy ,a po latach nobilitację szlachecką.
Po wojnie kontynuował karierę sztabowca, m. in. z przydziałem do korpusu w Brnie (1874 r.).
W 1876 r. przydzielony został do Sztabu Generalnego jako oficer operacyjny. Jednocześnie odebrał awans na pułkownika. W Sztabie pełnił funkcję do 1881 r. W tym też roku przejął komendę najpierw 34. Pułku Piechoty, a następnie 6. Brygady Górskiej. Uczestniczył w stłumieniu buntu w Bośni i Hercegowinie w 1882 r. Za sprawne dowodzenie awansował na generała.
W 1886 r. skierowany został do Sarajewa, gdzie objął dowództwo 1. Dywizji Piechoty i awansował na generała porucznika (FLM).
W latach 1887 – 1891 był zastępcą szefa Sztabu Generalnego.
Jesienią 1891 r. objął komendę nad przemyskim X Korpusem i zamieszkał w jednopiętrowym budynku przy ul. Mickiewicza 13 w Przemyślu (zburzony w 1932 r.). Funkcję tą sprawował do wiosny 1905 r.
W 1905 r. mianowany został Generalnym Inspektorem Armii, co wiązało się z objęciem funkcji głównodowodzącego na wypadek wojny.
W 1908 r. w wieku 71 lat przeszedł w stan spoczynku po ponad 59 latach służby.
W czasie wojny w 1918 r. chwilowo przywrócony został do służby w celu dokonania wyboru Rycerzy Zakonu Marii Teresy.
Wśród ówczesnych uchodził za bardzo zdolnego generała. Z kolei wśród podwładnych budził grozę, słynął z rządów tzw. twardej ręki. W okresie sprawowania przez niego komendy nad X Korpusem, ten wyróżniał się niechlubnie ilością samobójstw na tle pozostałych związków taktycznych c.k armii. Z jego osobą wiązało się też wiele anegdot.
Zmarł 05.11.1929 r. i pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu. Na jego pogrzeb przybyły delegacje z kilku sąsiednich krajów w celu uhonorowania jednego z najlepszych c.k dowódców.