Twierdza
Przemyśl
Anton Werner
Urodził się w 1828 r. – austriacki inżynier i wojskowy. Można powiedzieć, że jego kariera była związana z awansami Daniela Salis-Soglio, gdyż obejmował on kolejne zwalniane przez niego stanowiska. Gdy w sierpniu 1873 r. Salis – Soglio jako dyrektor Inżynierii Fortecznej w Przemyślu awansował na dyrektora Inżynierii Fortecznej we Lwowie mającej nadzór nad Twierdzami Przemyśl i Kraków, Anton Werner został powołany na jego miejsce. Następnie w 1876 r. Salis – Soglio zostaje prezydentem Wojskowego Komitetu Technicznego i Administracyjnego w Wiedniu, Werner obejmuje zwolnione przez niego stanowisko dyrektora Inżynierii Fortecznej we Lwowie.
Od 24.06.1878 r. Werner kieruje budową umocnień (pierścienia zewn.) wokół Przemyśla. Oprócz zaplanowanych 9 szańców, wykonano 18,5 km dróg ( w tym mosty i przepusty), 20 baraków magazynowych, 4 prochownie i 2 wartownie. Po zakończeniu prac Werner postuluje rozbudowę pierścienia o 4 kolejne dzieła i budowę rdzenia.
W dniu 26.11.1880 r. cesarz utworzył stanowisko dyrektora Budowy Fortyfikacji w Galicji, które obejmuje Anton Werner, awansowany do stopnia Generalmajora, pełniąc dalej funkcję szefa lwowskiej Inżynierii Fortecznej.
W latach 1881 – 1882 kieruje budową pierwszego fortu stałego – fortu VIII „Łętownia”, wprowadzając własne zmiany w projekcie zatwierdzonym przez Ministerstwo Wojny i Generalnego Inspektora Inżynierii Daniela Salis – Soglio, np. stosując beton w miejsce proponowanej przez Soglio ceglanej murarki.
Zaprojektował i zbudował w latach 1882 – 1884 drugi stały fort – fort artyleryjski jednowałowy XII „Żurawica”, nazwany później „Werner”. Przy jego budowie pracowało ok. 3,5 tys. osób od inżynierów po niewykwalifikowanych robotników i po raz pierwszy użyto mechanicznej betoniarki pomysłu Wernera. Według projektów Wernera wybudowane zostały forty artyleryjskie jednowałowe V „Grochowce” i VII „Prałkowce”.
Na zakończenie kariery Anton Werner obejmuje w 1885 r. funkcję Komendanta Twierdzy Przemyśl (pierwszego w jej dziejach), awansując na Feldmarschallleutnanta.
W stan spoczynku przeszedł w 1886 r. Zmarł w 1896 r. w wieku 68 lat.
Literatura:
Tomasz Idzikowski – „Twierdza Przemyśl”
Helena z Seifertów Jabłońska – „Dziennik z oblężonego Przemyśla 1914 – 1915”
Wikipedia