Twierdza
Przemyśl
Hermann von Colard
Urodził się 11.02.1857 r. w Stanisławowie, zmarł 08.04.1916 r. w Białej. Pochodził z francuskiej szlachty, która podczas wojny XXX -letniej osiadła na terenach Austrii.
Edukacja wojskowa
Rozpoczął ją w Kolegium Kadetów w St. Hermann Pölten, a następnie od 1872 r. kontynuował ją w Terezjańskiej Akademii Wojennej w Wiener-Neustadt, którą ukończył w 1876 r. uzyskując promocję na podporucznika.
Kariera wojskowa
Po uzyskaniu nominacji oficerskiej skierowany został do 10. Pułku Piechoty (1876 r.) i tam też w dniu 01.05.1881 r. został awansowany na porucznika. Przez kolejne dwa lata studiował w Akademii Wojennej w Wiedniu i po jej ukończeniu został skierowany do sztabu brygady (01.05.1883 r.).
W dniu 01.10.1886 r. przeniesiony został jako oficer sztabowy do sztabu XI. Korpusu, gdzie miesiąc później odebrał nominację kapitańską.
W 1888 r. ożenił się z Paulą Lemberg von Czernowitz, z którą miał dwoje dzieci: córkę i syna.
Zanim trafił do Sztabu Generalnego w Wiedniu do departamentu kolei (01.11.1889 r. - 01.11.1891 r.), odbył służbę w 100. Pułku Piechoty w Krakowie.
W dniu 01.02.1893 r. przydzielony został do sztabu XV. Korpusu w Sarajewie i tam odebrał promocję na majora (01.05.1893 r.), a następnie podpułkownika(01.11.1895 r.).
W kwietniu 1897 r. objął komendę lwowskiego 24. Pułku Piechoty i w dniu 01.11.1898 r. został promowany na pułkownika. Za zasługi w 1902 r. otrzymał Krzyż Żelazny 3-klasy.
W dniu 31.03.1905 r. objął komendę 6. Brygady Piechoty w Salzburgu, a miesiąc później otrzymał promocję na pierwszy stopień generalski: generała majora(GM).
Od 16.10.1908 r. służył w Przemyślu obejmując komendę 24. Pułku Piechoty. W roku 1909 awansował na generała dywizji (Feldmarschallleutnanta) i w tym stopniu w dniu 20.05.1911 r. objął komendę Twierdzy Przemyśl.
W dniu 02.11.1913 r. otrzymał awans na Generała Piechoty(GdI). Po czym jego kariera zatrzymała się. Na początku 1914 r. został wymieniony na funkcji Komendanta przemyskiej Twierdzy, którą objął Hermann Kusmanek. Colardowi została powierzona funkcja przewodniczącego Najwyższego Sądu Wojskowego i przeszedł w stan spoczynku.
Wojna
Wybuch wojny wymusił jego powrót do czynnej służby. W dniu 01.08.1915 r. mianowano go Gubernatorem Generalnym Królestwa Galicji i Lodomerii. W dowód uznania w dniu 13.09.1915 r. został ponownie odznaczony Krzyżem Cesarza Józefa Franciszka i otrzymał tytuł szlachecki – Freiherr). Zmarł nagle w dniu 08.04.1916 r. w wieku zaledwie 59 lat.