Twierdza
Przemyśl
Hugo Martiny
Hugo Martiny, od 1917 r. von Małastów
Urodzony 13 lutego 1860 r. w Krainburgu (Słowenia), zmarł 30 listopada 1940 r. w Grazu.
Edukacja wojskowa
W latach 1876 – 1879 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiedniu.
W latach 1884 – 1886 uczęszczał do Szkoły Wojskowej.
Służba wojskowa
Po ukończeniu akademii w stopniu podporucznika służył w 23. PułkuPiechoty. Po awansie na porucznika skierowany został do sztabu 53. Brygady Piechoty w Koszycach, a nastepnie do sztabu dowództwa VI Korpusu.
W 1890 r. mianowany został kapitanem i trafił do sztabu Generalnego w Wiedniu.
W 1899 r. objął dowództwo batalionu w 2. Pułku Piechoty w Hermannstadt.
W 1902 r. awansowany do stopnia pułkownika przydzielony został do 48. Pułku Piechoty, a dwa lata później został jego dowódcą i funkcję tę pełnił do grudnia 1908 r.
Następnie został komendantem 62. Brygady Piechoty w Budapeszcie, a wkrótce mianowany generałem majorem. Brygadą dowodził do września 1912 r., po czym objął dowództwo 14. Dywizji Piechoty z awansem na generała porucznika.
Wojna
Z dywizją wziął udział w bitwie pod Kraśnikiem. Był jej komendantem do grudnia 1914 r. , a po 3 miesiącach, tj. w lutym 1915 r. powrócił na w/w stanowisko i pełnił go do marca 1915 r. (2 miesiące).
W kwietniu 1915 r. przejął komendę nad X Korpusem przemyskim. Z korpusem podporządkowanym 3. Armii wziął udział w bitwie gorlickiej 2.05. do 5.05.1915 r. i odznaczył się w starciu z wojskami rosyjskimi pod Małastowem. Za bohaterską postawę Martiny otrzymał tytuł von Małastów (w 1917 r.). W pierwszych dniach czerwca 1915 r. X Korpus wziął udział w odbiciu fortów położonych na południowym odcinku twierdzy przemyskiej i wkroczył do prawobrzeżnej cześci miasta. Za osiągnięcia w operacji przemyskiej Martiny i dowódca 11. Bawarskiej DP zostali odznaczoni Orderami Żelaznej Korony I klasy z odznaczeniami wojennymi. 12.06.1915 r. 3. Armia została rozformowana, a X Korpus został przyporządkowany do 4. Armii i wziął udział w jesiennej ofensywie na froncie południowym na odcinku wołyńskim.
1 listopada 1915 r. Martiny został awansowany do stopnia generała piechoty. Funkcję komendanta X Korpusu pełnił do 7 czerwca 1916 r., gdy po niepowodzeniach w zatrzymaniu ofensywy Brusiłowa i utraty zdolności bojowej jednostek X Korpusu, został odwołany, a jego obowiązki przejął Friedrich Csanády von Békés ( od 06.1916 r. do 01.1917 r.). Od sierpnia 1916 do czerwca 1917 r. był dowódcą wojskowym Grazu.
Następnie pełnił obowiązki inspektora wojskowego placówek oświatowych. Od sierpnia 1917 r. dowodził XVI Korpusem na froncie włoskim. 1 maja 1918 r. awansował na generała pułkownika i został dowódcą III Korpusu przejmując obowiązki od Josefa Rittera Krautwalda von Annau. 3 listopada 1918 r. podczas walk w pobliżu Asiago dostali się do włoskiej niewoli.
Zmarł 30 listopada 1940 r. w Grazu.