Twierdza
Przemyśl
Josef Freiherr Roth von Limanowa-Lapanów (ur. 21.10.1859 r. Triest - zm. 9.04.1927 r. Wiedeń) austro-węgierski generał pułkownik.
Edukacja wojskowa
Ukończył wpierw kolegium wojskowe (szkołę kadetów) w St. Pölten. Naukę kontynuował w Terezjańskiej Akademii Wojkowej w Wiener Neustadt.
Kariera wojskowa
Szkołę ukończył ze stopniem podporucznika i przydziałem do 21 batalionu piechoty (4.04.1879 r.). 1.05.1884 r. promowany do stopnia porucznika. Naukę kontynuuje w Akademii Wojennej w Wiedniu (szkoła oficerów sztabowców) i po jej zakończeniu otrzymuje 1.11.1886 r. przydział do sztabu generalnego. Wpierw trafia do 71 BP. Wkrótce zostaje przeniesiony do sztabu 13BP w Esseg. Ostatecznie otrzymuje przydział do XII Korpusu w Hermannstadt (Sybin). Tutaj 1.11.1889 r. awansuje na kapitana. W 1890 r. powraca do Wiednia, wpierw z przydziałem do 5 departamentu Ministerstwa Wojny, następnie trafia do wiedeńskiej 13DP.
1.11.1895 r. zdaje egzaminy sztabowe i awansuje na majora z przydziałem na szefa sztabu 12 DP w Krakowie. W 1897 r. przeniesiony na szefa sztabu V Korpusu. 1 maja 1898 r. awansuje na podpułkownika. W 1900 r. Arz służy krótko w 76 płk piechoty w Grazu. Rok później otrzymuje przydział do Ministerstwa Wojny. 1.11.1901 r. awansuje na pułkownika. W sztabie pełni odpowiedzialną funkcję, gdyż odpowiada za opracowywanie instrukcji szkolenia w jednostkach wojskowych, w tym wiedeńskiej Szkole Wojennej.
1.05.1908 r. awansuje na pierwszy stopień oficerski (generała majora) z czym łączy się funkcja dowódcy 94BP.
1.04.1910 r. Arz otrzymuje stanowisko komendanta Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener – Neustadt.
1.05.1912 r. awansuje na generała porucznika (FML).
Wojna
Roth otrzymuje komendę 3DP w XIV Korpusie. W jego ramach bierze udział w bitwie pod Komarowem. Odznacza się w walkach o Rawę Ruską. 1.10.1914 r. obejmuje komendę nad XIV Korpusem wchodzącym w skład 1 Armii. Bierze udział w działaniach wojennych nad Sanem, skąd Rosjanie wypierają siły austro - węgierskie aż pod Kraków. Tu zostaje jemu powierzone dowództwo Grupy Armijnej Roth złożonej z 8 dywizji piechoty, 3 dywizji kawalerii, polskiego legionu i niemieckiej dywizji piechoty. Zadaniem grupy jest powstrzymanie rosyjskiego naporu („walca parowego”) i obronienie Krakowa. Roth otrzymuje od AOK wolną rękę. Pomiędzy 1 a 20 grudnia stacza krwawą, lecz zwycięską bitwę pod Limanową- Łapanowem. Nie tylko powstrzymuje napór Rosjan nie dopuszczając do przełamania frontu pomiędzy 3 a 4 Armią, lecz odzyskuje część utraconej Galicji tworząc podstawy wyjściowe pod przyszłą operację gorlicką.
Następnie nadal dowodzi XIV Korpusem. Podczas operacji gorlickiej w ramach 1 Armii walczy o Tarnów i Lublin oraz wspiera natarcie Linsingena pod Kowlem. Za wyróżniającą się postawę na froncie otrzymuje kolejne ważne odznaczenia i w dniu 1.08.1915 r. awans na Generała Piechoty (GdI).
Po walkach w Galicji przeniesiony do obrony Tyrolu. Nadal wyróżnia się w walkach, jednakże nie awansuje ze względu na opinię jego przełożonego zamieszczoną w aktach osobowych. Erzherzog Eugen uważa go za doskonałego dowódcę i stratega, niemniej uważa, że jest za miękki w dowodzeniu ludźmi. W 1916 r. otrzymuje dalsze odznaczenia oraz nobilitację szlachecką.
Po wypełnieniu zadań obronnych w Tyrolu Conrad zmienia zapis w aktach osobowych Rotha co umożliwia powierzenie jemu funkcji generalnego inspektora szkolenia armii (15.02.1918 r.) i następnie awans na generała pułkownika (25.02.1918 r.). W marcu zostaje jemu powierzona dodatkowo funkcja szkolenia żołnierzy powracających z rosyjskiej niewoli. AOK słusznie obawiało się, że wielu spośród nich zostało „zarażonych” bolszewickimi ideami i wymagało ponownego przygotowania wojskowego oraz ideologicznego przed powtórnym wcieleniem do jednostek frontowych. Roth otrzymuje następnie kolejne wysokie odznaczenia a 10.10.1918 r. tytuł barona.
Po wojnie
Pełni funkcje honorowe.