Twierdza
Przemyśl
Leonid Konstantinowicz Artamonow
Leonid Konstantinowicz Artamonow (ros. Леонид Константинович Артамонов; ur. 25 lutego/9 marca 1859 r. w guberni chersońskiej, zm. 1 stycznia 1932 r. w ówczesnym Leningradzie)
Rosyjski generał kawalerii, podróżnik a w czasie I wojny światowej komendant Twierdzy Przemyśl. Pochodził ze zubożałej szlachty zamieszkałej w okolicach Kamieńca Podolskiego.
Edukacja Wojskowa
W 1870 r. rozpoczął edukację w szkole wojskowej w Kijowie.
W 1876 r. ukończył Włodzimierski Korpus Kadetów.
W latach 1878 - 79 r. uczęszczał do petersburskiej Drugiej Michajłowskiej Szkoły Artylerii.
Edukację kontynuował w Mikołajewskiej Akademii Artylerii, która ukończył w 1883 r.
Od 1885 r. uczęszczał do Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego. Ukończył ją w 1888r.
Kariera wojskowa
Od 9.08.1879 r. podporucznik. Otrzymał przydział do 20 Brygady Artylerii we Władykaukazie.
Od 20.12.1879 r. porucznik
W latach 1880 -81 walczy w Azji Środkowej.
W 16.08.1884 r. awansuje na sztabs-kapitana
Od 31.05.1888 r. kapitan. Po tym czasie wysyłany w misje wywiadowcze po regionie Azji (Persja, Afganistan).
24.03.1896 r. promowany na pułkownika i wysłany do Etiopii.
W 1899 r. wysłany do Chin na czele rosyjskiego korpusu ekspedycyjnego walczącego pko powstaniu bokserów.
14.09.1900 r. uzyskuje pierwszy stopień generalski (generał-major) i przydział na dowódcę 2BP z 31DP.
1905 r. bierze udział w wojnie japońsko-rosyjskiej. Oceniany niejednoznacznie. Sam chwali się walecznością, jednakże zarzuca się jemu (i chyba zasadnie, jeśli zważyć przebieg jego służby podczas I wojny światowej) świadome konfabulowanie i wyolbrzymianie własnych zasług. Mimo to jego kariera nabiera rozpędu. Obejmuje on kolejne, wyższe funkcje w armii carskiej 6 Dyw. Strzelców Syberyjskich, komendanta Twierdzy Władywostok i dowódcy 22DP. Przez żołnierzy nazywany Krokodylem Nilu.
22.04.1907 r. mianowany generałem-lejtnantem. Obejmuje funkcję komendanta Kronsztadu. Od 1911 r. obejmuje komendę I Korpusu Armijnego.
14.04.1913 r. odbiera awans na generała kawalerii.
Wojna
1914 r. Uczestniczy on w bitwie pod Tannenbergiem. W jej trakcie za składanie fałszywych meldunków oraz nieuzasadnione wycofanie oddziałów z pola walki został odwołany przez Samsonowa.
W 1915 r. powraca jako komendant zdobytej przez Rosjan Twierdzy Przemyśl. Tu okazuje wspaniałomyślność względem pobitej załogi. Wydaje szereg zarządzeń honorujących pokonanych, zezwala oficerom na noszenie broni. Zakazuje Rosjanom znęcania się nad pokonanymi. Do historii przechodzi jego zdjęcie wykonane w willi gen. Kusmanka na tle portretu cesarza Franciszka Józefa, któremu towarzyszył skandaliczny artykuł prasowy sławiący zasługi generała. Zapoczątkował on aferę wskutek, której nieomalże został on zdjęty z funkcji komendanta twierdzy. Jego komenda nie trwa jednak zbyt długo, gdyż wkrótce wychodzi, ze przyczynił się do zwolnienia niemalże 20 tysięcy Austro - węgierskich jeńców.
12.05.1917 r. odchodzi ze służby czynnej.
W czasie wojny domowej i później pełni różne funkcje w administracji sowieckiej. Tymczasowo aresztowany, jednakże potem zwolniony i uhonorowany wysoką emeryturą.
