Twierdza
Przemyśl
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz portal może działać lepiej. Aby się dowiedzieć więcej o cookies, proszę kliknąć tutaj:Polityka cookies.
Płaton Aleksiejewicz Leczicki (ros. Платон Алексеевич Лечицки; ur. 30.11.1856 r. w guberni grodzieńskiej - zm. 18.02.1921 r. Moskwa) – rosyjski generał piechoty.
Był synem duchownego. Lecz sam zarzucił naukę w seminarium duchownym.
Edukacja wojskowa
Ukończył Warszawski Korpus Junkrów. Naukę kontynuował w Oficerskiej Szkole Piechoty, którą opuścił w 1879 r. w stopniu podchorążego.
Kariera wojskowa
W 1880 r. uzyskał awans na oficera (podporucznik).
W 1891 r. awansowany na kapitana.
W 1896 r. promowany na podpułkownika.
W latach 1900–1901 uczestniczył w wojnie rosyjsko-chińskiej.
W czasie wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905 dowódca pułku piechoty.
Za zasługi bojowe promowany na generała majora.
W 1906 r. objął stanowisko dowódcy 1 DP Gwardii.
Od 1908 dowódcy Korpusu.
Od 1910 naczelny dowódca Amurskiego Okręgu wojskowego.
Wojna
W sierpniu 1914 r. objął dowództwo 9 Armii. Na jej czele walczył w Galicji, potem brał udział w operacji warszawskiej.
W 1916 r. przynależąc do Frontu Południowo-Zachodniego wziął udział w ofensywie Brusiłowa. Nacierając na linii Karpat rozbił austro-węgierską 7 Armię.
1.03.1917 r. wyznaczony na naczelnego dowódcę Frontu Zachodniego.
07.05.1917 r. złożył dymisję.
Po rewolucji październikowej 1917 służył w Armii Czerwonej jako specjalista w sztabie Piotrogrodzkiego Okręgu Wojskowego.
Aresztowany pod zarzutem współpracy z białogwardzistami, zmarł w więzieniu w Moskwie.