Twierdza
Przemyśl
Victor Dankl von Kraśnik (ur. 18 września 1854 w Udine, zm. 8 stycznia 1941 w Innsbrucku) – generał pułkownik armii austro-węgierskiej.
Edukacja szkolna
Rozpoczął ją w wieku 14 lat w szkole kadetów w St. Pölten (Dolna Austria).
W latach 1870- 1874 r. uczęszczał do Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt. Po jej ukończeniu został podporucznikiem w 3. pułku dragonów w Enns.
Kilka lat później rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojennej w Wiedniu.
Kariera wojskowa
Po ich zakończeniu objął funkcję w sztabie 8. Brygady Kawalerii w Pradze.
W 1880 r. otrzymał przydział do Sztabu Generalnego (AOK).
W 1884 awansowano go do rangi rotmistrza. Nadal służył w AOK pełniąc rożne funkcje. W okresie nieomalże 20 lat służby sztabowej m. in. zostaje w 1894 r. skierowany do Radymna, gdzie obejmuje komendę 11 pułku ułanów, szefa sztabu zagrzebskiego XIII Korpusu i wiedeńskiej dywizji kawalerii.
16 maja 1903 r. zostaje promowany na najniższy stopień generalski (generał-major). Jednocześnie obejmuje funkcję komendanta 66 BP w Komárom. W latach 1905 -1907 służy w Treście, jako dowódca 60 BP.
W roku 1907 Dankl został dowódcą 36. Dywizji Piechoty w Zagrzebiu co poprzedziła promocja do rangi generała porucznika. Tego samego roku obejmuje jeszcze dowództwo elitarnego XIV Korpusu Tyrolskiego w Innsbrucku oraz funkcję szefa obrony Tyrolu i Vorarlbergu. Rok ten przynosi mu kolejny awans na generała kawalerii ( 29 października 1912 r.).
Wojna
W momencie mobilizacji objął dowództwo austriackiej 1 Armii złożonej z I, V i X (przemyskiego) Korpusu, 3 i 9 DKaw. oraz 450 dział, koncentrującej się w rejonie Sieniawa – Nisko. Największy sukces odniósł w bitwie pod Kraśnikiem, gdzie dowodzone przez niego wojska rozbiły rosyjską 16 DKaw oraz 14 Korpus i Korpus Grenadierów.
Potem niepowodzenia austriackie w Galicji dzieliła także 1 Armia Dankla, która ucierpiała w zakończonych dla niej wycofaniem się walkach w dolinie Nidy. Podczas przełamania pod Gorlicami armia ta walczyła w Karpatach przeciwko swojej rosyjskiej odpowiedniczce 2 Armii.
24 maja 1915 r. Dankl zostaje przeniesiony na front włoski, gdzie obejmuje funkcję komendanta obrony Tyrolu i broni Trydentu.
14 marca 1916 r. otrzymał nominację na stopień generała pułkownika i w uznaniu zasług został wyznaczony na stanowisko dowódcy 11. Armii austriackiej, która była rozwijana w rej. Tyrolu.
W maju 1916 r. dowodzi jej nieudaną ofensywa w rejonie Trydentu sabotując wręcz rozkazy AOK, gdyż uważał ze przy braku wystraczającego wsparcia artyleryjskiego bezcelowym byłoby narażanie piechoty na masakrujący ją ogień przeciwnika.
W konsekwencji został odwołany z funkcji pod pretekstem operacji gardła i związanych z nią komplikacji.
Od tego momentu Dankl pełnił już jedynie funkcje honorowe.
Lata powojenne
Poprzegranej wojnie Dankl został w Austrii. Był zagorzałym przeciwnikiem nazistów, sprzeciwiał się ich polityce, Anschlussowi Austrii, czy kolejnej wojnie światowej. Przez nazistów postrzegany był jako anachronizm. Zmarł 8 stycznia 1941 r. Pochowano go w Innsbrucku bez honorów wojskowych.