Twierdza
Przemyśl
Fort I.4 Maruszka Las
Położenie strategiczne.
Wzniesiony na wzgórzu 286 m n.p.m. stanowił grupę forteczną z fortem nr I „Salis-Soglio”.
Historia budowy.
Forty grupy siedliskiej budowano jako zupełnie nowe instalacje obronne. Decyzja o ich budowie zapadła dopiero na przełomie lat 80-tych XIX w. D. Salis- Soglio udało się uzyskać akceptację von Becka na przesunięcie linii obrony wschodniej części Twierdzy na linię wzgórz siedliskach, co polepszało wydatnie obronność tego odcinka narażonego pierwotnie na ostrzał przeciwnika właśnie z linii tych wzgórz. Grupę siedliską jako najbardziej narażoną na wrogą akcję miały tworzyć głownie dzieła pancerne. Sam fort I „Salis-Soglio” zaprojektowano jako pancerny (projektu nie zrealizowano) uznając za wystarczające przesunięcie linii obrony na poprzedzające go dzieła pomocnicze w tym fort I/4 (oznaczony początkowo jako Ic, a następnie I/4 „Maruszka Las”). Fort ten wzniesiono jako artyleryjski w połowie lat 80-tych (prawdopodobnie przed 1886r.) jako bliźniaczy dla dzieła I/3 „Pleszowice”.
Opis obiektu.
Fort artyleryjski jednowałowy (do obrony bliskiej i dalekiej) założony został na nietypowym narysie trapezu (barkanu). Fosy na czole broniły 2 kaponiery dla broni strzeleckiej, ręcznej. Komunikacja z nimi odbywała się poprzez drogę straży otoczoną murem Carnota. Fort posiadał poternę centralną prowadzącą do jego czoła. Szyję zabezpieczała kaponiera szyjowa również przeznaczona jedynie dla broni strzeleckiej i będąca wartownią. Główny budynek oparto na konstrukcji kazamatowej. Zlokalizowano w nim izby mieszkalne załogi, kuchnie, magazyny, toalety i inne. Komunikację wewnątrz zapewniał korytarz wzdłuż ściany oporowej budynku. Budynek posiadał windy amunicyjne oraz dwa wyjścia na wał. Pierwsze w lewej stronie znajdowało się wewnątrz budynku i przejście odbywało się przez klatkę schodową prowadzącą do schronu pogotowia poprzecznicy. Drugie w prawej części umieszczono na zewnątrz budynku w postaci równoległych do budynku schodów. Wał posiadał dwie poprzecznice ze schronami.
Załoga.
96 ludzi wraz z 3-4 oficerami i komendantem fortu
Uzbrojenie artyleryjskie.
4 x 9 cm Feldkanone M.75/96. Wg J.W.Kurka, M.Kurka fort był uzbrojony w 8 armat bliskiej obrony 8 cm wz. 1894 w kaponierach i 4 armaty ( brak oznaczenia) dalekosiężne.
Dojazd.
Fort położony po stronie ukraińskiej
Stan zachowania.
Literatura:
„Twierdza Przemyśl” - Franz Forstner
„Grupa Siedliska” - Tomasz Idzikowski w „Twierdza Przemyśl w Galicji” Przemyśl 2003
„Twierdza Przemyśl. Powstanie. Rozwój. Technologie” Krosno 2014, Wyd. Arete – Tomasz Idzikowski
„Artyleria Twierdzy Przemyśl.” Przemyśl 2002 - Julian W. Kurek, Mariusz Kurek
-
Koszary szyjowe
-
Koszary szyjowe
-
Koszary szyjowe
-
Koszary
-
Korytarz komunikacyjny
-
Widok z kazamaty
-
Toalety
-
Wybieżnia na wał
-
Wlot do poterny
-
-
