Twierdza
Przemyśl
Fort VII 1/2 Tarnawce
Położenie strategiczne.
Fort zamykał dolinę Sanu od zachodu. Położony na wzniesieniu w Ostrowie nad rzeką San. Swoim ostrzałem wypełniał międzypola Łętowni i Prałkowiec, trzymając pod ogniem drogi z Dynowa oraz Sanoka.
Historia budowy.
Fort powstał w latach 90tych XIX w. na założeniach wcześniejszego bastionu z lat 1854-1855. W planach miał być fortem pancernym, jednakże jego usytuowanie w zachodnim pasie fortyfikacji i koszty realizacji nowego dzieła pancernego przesądziły o wzniesieniu go w formie artyleryjskiej w oparciu o istniejące już dzieło ziemne.
Opis obiektu.
Fort artyleryjski jednowałowy powstały na narysie bastionu. Posiadał jednokondygnacyjne koszary szyjowe o stropie z szyn stalowych i betonu. Ściany wykonano z cegły. W centrum fortu znajdował się schron centralny z poterną prowadzącą do kaponiery grodzowej broniącej pełnoprofilowanej fosy. Z poterny wyprowadzono wybieżnie na wał piechoty. Na barkach zlokalizowano dwa tradytory pozbawione wyposażenia pancernego. Posiadały one po dwie armaty szybkostrzelne M.94 kal. 8cm.
Załoga.
Komendant, 125 piechurów i 1/4 kompanii artylerii.
Wyposażenie artyleryjskie.1
4 armaty szybkostrzelne kal. 8 cm Minimalschartenkanone M.98 zamontowane w kazamatach kamiennych bez pancerzy.
Stan zachowania.
Zachowany w dobrym stanie. Tradytory nie istnieją.
Dojazd.
Z Przemyśla ulicą Węgierską, a potem drogą na Dynów. Fort położony na wzniesieniu w podprzemyskiej miejscowości Ostrów.
1 Dane - Tomasz Idzikowski „Twierdza Przemyśl. Powstanie. Rozwój. Technologie.” Krosno 2014, Wyd. Arete str.203.
-
Relikty tradytora lewego
-
Fosa
-
-
Fosa z wylotem poterny do nieistniejącej kaponiery grodzowej
-
Fosa
-
Koszary szyjowe część centralna i prawe skrzydło
-
Poprzecznica z wybieżnią prawą
-
Poprzecznica, w tle wybieżnia lewa
-
Poterna
-
Relikty koszar szyjowych (lewe skrzydło)
-
Relikty tradytora lewego
-
Wał
-
Wlot do schronu
-
Wybieżnia prawa z zewnątrz
-
Wybieżnia lewa
-
Wybieżnia lewa
-
Wybieżnia prawa
-
Wylot z poterny